Oppervlaktedefecten ontstaan tijdens en na het aanbrengen van een coating of verf. Deze defecten hebben een negatieve invloed op zowel de optische eigenschappen van de coating als de beschermende werking ervan. Typische defecten zijn slechte bevochtiging van het substraat, kratervorming en een niet-optimale vloei (sinaasappelhuid). Een zeer belangrijke parameter voor al deze defecten is de oppervlaktespanning van de betrokken materialen.
Om defecten in de oppervlaktespanning te voorkomen, gebruiken veel fabrikanten van coatings en verf speciale additieven. De meeste daarvan beïnvloeden de oppervlaktespanning van de verf en/of minimaliseren de verschillen in oppervlaktespanning.
Echter,Siliconenadditieven (polysiloxanen)worden het meest gebruikt in coatings en verfformuleringen.
Door polysiloxanen kan, afhankelijk van hun chemische structuur, de oppervlaktespanning van de vloeibare verf sterk worden verlaagd. Hierdoor kan de oppervlaktespanning van de#coatingEn#verfkan worden gestabiliseerd op een relatief lage waarde. Bovendien,siliconenadditievenVerbeteren de oppervlaktegladheid van de gedroogde verf- of coatingfilm, verhogen de krasbestendigheid en verminderen de neiging tot blokkeren.
[Opmerking: Bovenstaande inhoudsopgaven zijn beschikbaar bij Bubat, Alfred; Scholz, Wilfried. Siliconenadditieven voor verven en coatings. CHIMIA International Journal for Chemistry, 56(5), 203–209.]
Plaatsingstijd: 12-12-2022
